Opis:
Da lepota može biti divlja i surova, pravi primer su Prokletije. Taj pojedinačno najveći planinski masiv Dinarskih planina obuhvata oko 40 odvojenih planina, impozantnih, strmih i teško prohodnih grebena, kroz koje su divlje planinske reke usekle klisure nesvakidašnje lepote, povremeno duboke i više od hiljadu metara. Prokletije su, zbog svojih geomorfoloških i klimatskih odlika – najnepristupačnije kod nas, a posle Alpa, i u Evropi. U svoj toj divljini sačuvani su predeli iskonske lepote, poput klisura Pećke i Dečanske Bistrice.
Zbog svoje izuzetne biološke raznovrsnosti, velikog broja retkih i ugroženih vrsta, Prokletije, zajedno sa Šar- planinom, pripadaju jednom od šest evropskih centara biološke raznovrsnosti. Poznate su po šumama kestena, hrasta, graba, po visokoplaninskim šumama borova, među kojima su i endemske vrste munika i molika, te bor krivulj. Kao i na Šar-planini, na Prokletijama živi ogroman broj vrsta leptira, a atraktivni su i crni daždevnjak, alpski mrmoljak, crni orao, veliki tetreb, kune, vidre, vukovi, divokoze i divlje mačke.
Pored prirodnog i kulturno-istorijskog nasleđa, ovde se nalaze spomenici srpske srednjovekovne kulture pod zaštitom Uneska manastir Visoki Dečani i Pećka patrijaršija. Najstarije zaštićeno stablo u Srbiji, stablo crnog duda, poznato i kao šam-dud, nalazi se u porti Pećke patrijaršije.