Subotica

Suboticu preseca železnička pruga koja povezuje Beograd, Novi Sad i Budimpeštu. Ovaj grad ima sjajnu vezu, kako sa severom tako i sa jugom. Evropski autoput E 75 u neposrednoj je blizini urbanog dela grada. Od Beograda je udaljena 180 kilometara. Moderan centar severa Vojvodine pravi je grad muzej. Jedini grad u Srbiji koji se nalazi na tri Evropske sertifikovane kulturne rute : Evropskoj ruti jevrejskog nasledja, Mreža evropskih gradova secesije ( koje je Subotica punopravni član od 2013. Godine) i ATRIUM – Ruta arhitekture totalitarnih režima 20. Veka U sve tri transnacionalne rute, Subotica je jedini predstavnik Srbije. Najreprezentativnije građevine su Sinagoga (1902), Gradska kuća (1908) Palata Rajhl (1904) i zgrada Gradske biblioteke (1894). Gradska kuća arhitekata Komora i Jakaba, najveća je u Vojvodini. Na mestu pređašnje, stare i dotrajale, Subotičani su sagradili novu. Samo za njenu unutrašnju dekoraciju bile su potrebne dve godine. Subotička sinagoga je, s druge strane, jedna od prvih građevina na kojoj su korišćene betonske i čelične konstrukcije. Subotica je zgradu svog Narodnog pozorišta dobila sredinom 19. veka. Zdanje je u neoklasičnom stilu, sa karakterističnom kolonadom od šest stubova na pročelju. Inače, prva pozorišna predstava u Subotici odigrana je još davne 1747. Danas pozorište u Subotici ima dramu na srpskom i mađarskom jeziku. Mnoge zgrade u centru Subotice ukrašene su Žolnaj keramikom koja ovaj grad čini posebno prepoznatljivim. Na 8 kilometara od Subotice nalazi se Palićko jezero. Dugačko je 8 kilometara, široko do 950 metara, a prosečne dubine do dva metra. Još početkom 19. veka znalo se da je voda Palića lekovita, pa je već tada započela i gradnja prvog banjskog kupališta. Hoteli, vile, sportski tereni, tri uređene plaže, kao i zoološki vrt i danas čuvaju visoki rejting Palića. Graditelji Gradske kuće u Subotici, na Paliću su sagradili Vodotoranj, Ženski štrand, Veliku terasu, Muzički paviljon, hotel "Jezero"... Od 1992. na Paliću se svakog leta održava Međunarodni filmski festival "Palić", ali su poznate i druge manifestacije - "Dužijanca", "Interno", "Berbanski dani"... Vinarska tradicija Subotičko–horgoške peščare, nastale na dnu iščezlog praistorijskog mora, duga je više od dva milenijuma. Peskovit teren, umerena kontinentalna klima i kvalitetne sorte vinove loze daju veoma pitka vina, harmoničnog ukusa, nežnog bukea i pitkosti. Vinogradi su, inače, uglavnom grupisani između Subotice i Horgoša. Subotičani uz njihovo vino preporučuju i adekvatnu hranu. Uz jelo perkelt, tipičnu hranu ovog područja, odlično ide merlo, uz paprikaš od pevca treba piti kaberne, a uz juneću šniclu sa šampinjonima obavezno probati lokalno vino kadarku. Kelebija ima ergelu konja koju čini 70 lipicanera i ubraja se među najveću u zemlji. Ovde se pored jahanja mogu iznajmiti i kočije za vožnju, od karuca i fijakera do diližanse iz 1700. godine. Inače, subotički "hit" je vožnja svatova kočijama.