Opis:
Na ušću reke Tamiš u Dunav, na samo 13 kilometara od Beograda, nalazi se Pančevo. Zapravo, od srpske prestonice suštinski ga deli samo Pančevački most. Iako tako blizu Beograda, Pančevo je tipičan grad južnog Banata. Mada spada u industrijske centre, već sam ulazak u njega odaje utisak da se boravi u mirnom mestu u kome je opuštanje moguće.
Centar lepim čine brojne crkve i atraktivne građevine iz 19. veka. Rimokatolička crkva Sv. Karla Boromejskog koja je u samom centru, zapravo je preuređena kuća grofa Marusa 1722. godine. Tu je i Preobraženjska crkva, moćne kupole visokih zvonika, bogatih riznica, koja je iznutra oslikana rukom Stevana Aleksića, dok je potresno lepe ikone naslikao čuveni Uroš Predić. Danas je ovaj hram jedan od simbola Pančeva. Uspenska crkva, bazilika s početka 19. veka, takođe je zaštitni znak ovog grada. Za njenu gradnju je sam Karađorđe dao drvenu građu i potporu za pečenje cigle za hram.
Na samo pet kilometara severoistočno od Pančeva, prema Starčevu, i na četiri kilometra od ušća Tamiša u Dunav, nalazi se čuveni manastir Vojlovica. Prema predanju, sagrađen je još 1393. godine, nakon Kosovskog boja.
Važna je i praistorijska prošlost ovog područja. Arheološki lokaliteti potvrđuju kontinuitet naseljenosti od tih danas teško sagledivih davnina. Po svojoj spektakularnosti, ipak, prednjači otkriće jedne zagonetne praistorijske kulture koja je poznata kao Starčevačka kultura. Ime je dobila po Starčevu, gde je pronađeno njeno najveće središte.
Industrijalizacijom šezdesetih i sedamdesetih godina prošlog veka, Pančevo postaje moćni privredni centar. Tu je smeštena Azotara, Rafinerija nafte, industrija plastičnih masa, aviona, stakla i sijalica. U Pančevu je nastavljena tradicija pivarstva iz 1722.
Posebno može biti zanimljiva šetnja pored reke Tamiš gde ima puno prijatnih mesta za opuštanje – neobičnih restorana (posebno ribljih) i kafića.
Deliblatska peščara, koja se nalazi 13 km od Kovina i doseže do obale Dunava, jedinstvena je u Evropi. Način postanka ovog jedinstvenog rezervata prirode, specifičan dinski reljef, veoma redak u Evropi, očuvani eko-sistemi i retke biljne vrste, doprineli su da Deliblatska peščara gotovo u celini bude zakonom zaštićena i nominovana za rezervat biosfere.
Audio zapis:
