Opis:
Manastir Ljubostinja, sa crkvom Uspenja Bogorodice, zadužbina kneginje Milice, podignut je krajem 14. veka. Jedan je od najznačajnijih spomenika moravske škole.
Arhitekta je bio Rade Borović, poznati Rade Neimar iz narodnih pesama, koji je svoje ime uklesao na pragu unutrašnjeg portala. Tokom turske okupacije LJubostinja je bila jedno od središta levačkog kraja. Više puta je obnavljana - u 17. veku arhitektura, krajem 18. veka živopis, a od 1851. dodatno je izmenjen prvobitni izgled građevine.
Manastirska crkva je tipičan spomenik moravske graditeljske škole. Ima osnovu u obliku razvijenog trikonhosa, sa kupolom oslonjenom na četiri slobodna stupca. Zidana kamenom peščarom, crkva ima fasade koje su raščlanjene po vertikali i horizontali. Plastične fasadne dekoracije sastoje od skulpturalnog ukrasa, raspoređenog na prozorima, okvirima portala rozetama i drugim delovima. LJubostinjska plastična dekoracija čini jedinstvo sa arhitekturom crkve i sadrži simbolički smisao koji još nije dovoljno istražen.
Prvobitno slikarstvo koje je naručila kneginja Milica, sačuvano je u tamburu kubeta, a kasnije je doslikano, najverovatnije oko 1415. godine, što se može zaključiti na osnovu ktitorskih i vladarskih portreta. Potpisao ga je slikar i jeromonah Makarije. Ikonostas u manastirskoj crkvi oslikao je 1822. Nikola Marković.
Stariji konak koje se nalazi na zapadnoj strani manastira je monumentalna građevina iz vremena kneza Miloša Obrenovića.