Opis:
Predanje da je manastir zadužbina despota iz kuće Brankovića do sada nije osvedočeno, a prvi pouzdan pomen u pisanim izvorima datira iz 1451. godine. Sadašnja crkva podignuta je 1575-1576, prilogom grupe ktitora, posebno Lacka i Marka Jovišića, žitelja Gornjeg Kovina. Podaci o prethodnoj crkvi nisu u dovoljnoj meri istraženi. Hopovska crkva predstavlja jednu od najvećih i po svojoj arhitektonskoj vrednosti najznačajniju sakralnu građevinu u svojoj epohi. Njeno arhitektonsko rešenje čini spoj tradicionalnog srpskog graditeljstva i elemenata preuzetih sa vlaškog umetničkog područja, kao i određenih iskustava ovovremenskog islamskog načina gradnje. Uz crkvu koja ima trolisnu osnovu izvijenog tipa sa jednostavnom pripratom prizidan je 1751-1758. masivni zvonik sa malom kapelom, Sveti Stefan, na prvom spratu. Tada je manastirski kompleks pretrpeo znatne izmene u duhu baroknih shvatanja, površine zidova u naosu 1608. godine, a u priprati 1654. godine. U drugoj polovini 18. veka stari ikonostas zamenjen je visokom oltarskom pregradom. Ikone na ikonostasu slikao je 1776. godine Teodor Kračun. U Drugrom svetskom ratu manastir je porušen, ikonostas demontiran i oštećen, a pokretan materijal odnesen. Na rekonstrukciji crkve radi se od 1949. godine. U toku obnove otkriven je 1953-1960. stari živopis. Arheološka istraživanja 1978-1979. otkrila su ostatke jedne od starih crkvenih građevina.